Eens in de zoveel tijd komt er een crisis voorbij. Op het moment dat ik deze blog schrijf, zitten veel mensen verplicht thuis door het Corona-virus. Maar eerder hebben we al verschillende economische crises langs zien komen. Nog los van de moeite die het (technische) bedrijven kost om goed personeel te vinden. Hoe gaan verschillende bedrijven daarmee om? En wat maakt dat uit voor de samenwerking tussen bedrijven en onderwijs?
Hoe hebben bedrijven last van een crisis?
Net zoals mensen anders op een crisis kunnen reageren, geldt dat voor bedrijven ook. Wat wel duidelijk is, is dat je als bedrijf iets moet gaan aanpassen om de crisis zonder veel schade te overleven. Het ene bedrijf is sneller met deze aanpassing dan het andere bedrijf.
Met de corona-crisis als voorbeeld krijgen bedrijven last van de volgende zaken:
- Personeel moet zoveel mogelijk thuis werken. Je ziet elkaar minder en moet elkaar actief opzoeken. Beeldbellen kan privacy gevoelig zijn.
- In het geval van Corona, ben je een deel van je werknemers tijdelijk kwijt omdat ze ziek thuis zitten of een zieke huisgenoot hebben. Hierdoor heb je minder personeel beschikbaar, wat de dagelijke gang van zaken in de war kan brengen.
- Documenten moeten online beschikbaar zijn. Dit betekent dat personeel vanaf huis bij de juiste mappen moet kunnen, wat veiligheidsrisico’s met zich mee kan brengen.
- Bedrijven zijn afhankelijk van hun leveranciers en zijn zelf leverancier voor anderen. Als landen hun grenzen sluiten voor het transport van producten, dan blijven onderdelen ‘hangen’ in andere landen. Of je kunt juist je producten niet kwijt.
- Doordat de economie minder draait, zijn er minder nieuwe orders. Daardoor draait een bedrijf minder omzet. Maar het personeel krijgt wel iedere maand salaris. Als je als bedrijf je personeel houdt, moet je ze ook betalen. Maar als je ze ontslaat, moet je later weer nieuw personeel aannemen en inwerken.
Wat voor effect heeft dat op de bedrijfsvoering?
Zoals ik al eerder noemde, reageert het ene bedrijf anders dan het andere. Maar bedrijven die goed uit de crisis willen komen, zullen een oplossing moeten bedenken – ze moeten gaan innoveren! Dit vraagt om creatieve oplossingen. We zien nu bijvoorbeeld
- Auping, een beddenfabrikant in Deventer, zet productielijnen op om mondkapjes te maken. Zo houden zij hun personeel aan het werk en leveren zij een bijdrage aan de gezondheid van ons zorgpersoneel.
- Demcon in Best verhoogt zijn productie in een zeer snel tempo om meer beademingsapparatuur te maken. Hierbij moet de kwaliteit van de producten natuurlijk gegarandeerd blijven!
- FHT Perslucht uit Deurne bedacht en ontwikkelde een beademingsapparaat dat makkelijk en snel geproduceerd kan worden.
Dit zijn helemaal nieuwe zaken. Daarnaast zijn er nog veel minder grootse ontwikkelingen:
- Sport- en muziekscholen geven online les;
- In veel winkels is een route gecreeërd om mensen van elkaar te scheiden;
- In de supermarkt en op veel andere plaatsen hangen plastic schermen zodat medewerkers en klanten elkaar wel kunnen zien, maar niet kunnen besmetten.
- Personeel werkt in diensten en in compartimenten in het gebouw zodat er minder besmettingsgevaar is;
- Enzovoorts.
Dit lijken kleinere ontwikkelingen, maar eigenlijk zijn dit juist de dingen waar alle leerlingen ooit mee te maken gaan krijgen. Net als de docenten op dit moment!
Wat betekent dat voor de iets langere termijn?
Als een crisis voorbij is, zijn de gevolgen vaak nog lang te merken. De voorraad moet worden aangevuld en de productie moet weer omhoog. In het geval van de Corona-crisis denk ik dat het nog wel even zal duren voordat we weer even ‘vrij’ met elkaar omgaan als daarvoor.
Maar je ontdekt ook nieuwe dingen in een crisis. Bedrijven die in slechtere economische tijden hun personeel hebben ontslagen, hebben daarna gemerkt dat het lastig kan zijn om weer nieuw personeel te werven. Een volgende keer ga je daar anders mee om.
Van deze Corona-tijd houden we denk ik een sterke mate van automatisering over. We hebben allemaal verplicht kennis gemaakt met online vergaderen en lesgeven. Hier zitten voor- en nadelen aan, maar we kunnen in ieder geval kiezen of en wanneer we deze manier van overleg inzetten. Thuiswerken wordt daarmee makkelijker en misschien hebben we daarmee wel een stukje oplossing gevonden voor het file probleem!
Wat betekent dit voor de samenwerking tussen onderwijs en bedrijven?
Een crisis betekent voor sommige partijen extra drukte, maar voor anderen levert het juist tijd op. Waar de één heel hard werkt om de dagen gedraaid te krijgen, heeft de ander alle ruimte om nieuwe plannen te maken voor ná de crisis.
Heb je een goed plan voor samenwerking met een bedrijf of een school? Dan kun je die plannen prima vast in de week leggen. Maak vast kennis, maak afspraken en leg de kaders vast. De invulling is daarna snel gemaakt. Heeft de andere partij nu geen tijd of ruimte? Dan hoor je dat vanzelf.
Direct na een crisis zijn veel partijen eerst bezig met hun primaire processen. Zorgen dat de productie weer draait, dat je winkel weer gewoon open kan en dat de leerlingen weer bij zijn. In deze tijd starten weinig nieuwe initiatieven, dus plan deze niet vlak ná de crisis (voor zover je dat kan plannen natuurlijk).
Met even wat tussenruimte kun je weer door. En blijkt het lastig om op school een gastles in te plannen? Of ben je op zoek naar een expert die te ver weg zit om langs te komen? Denk dan eens aan een online gastles.
Een excursie kan ook online als een medewerker bijvoorbeeld al pratend door het bedrijf loopt. Dat scheelt heel veel reistijd en ‘gedoe’!
Nog een andere manier is om (3D) foto’s of video te gebruiken om verschillende delen van het bedrijf te laten zien. De docent kan daar vooraf vragen bij maken. Een mooie tool daarbij is Thinglink – hiermee kun je hotspots maken in (3D) foto’s en video’s en daarmee een interactieve rondleiding opzetten die leerlingen op iedere moment en iedere plek kunnen volgen.
